Verschillen

Een weekend vol

verbinding

een groep mensen die

samen luistert naar

gedichten die

muziek worden en

naar muziek die

een gedicht wordt

klank vol

betekenis

voor ieder

die daar zit

vermoedelijk verschillend

en ontmoet met

gezamenlijk waarderend

aahhh en applaus

een lach, een schouderklopje

en een lichte zucht dat

dat gezamenlijk, verschillend beleefd

zijn

al weer

voorbij is

ook zacht doet

verlangen naar

de volgende keer

“tot dan!”

met een laatste blik

in de ruimte die

al verder gevormd is dan

een maand geleden

nieuwsgierig naar

hoe het volgende

maand zal zijn

gegroeid, mee

in dit lente-

seizoen

de noeste arbeid van

een divers gezelschap

dat stug doorwerkt

aan deze (her)schepping van

een ideaal

op een beperkt stukje

grond binnen de

grenzen van de

oude stad

daags erna

op een beperkt aantal

vierkante meters

een groepje mensen

bekend en geliefd

door de

jarenlange band

van de warme en

de koude kant

herkenbare

familietrekken die

toch bij ieder anders

uitpakken

maar wat doet het

ertoe als je zo

samen zit en eet

en verhalen vertelt

van toen en nu

“oma vdV-koekjes”

de lunch die

erbij hoort, met een

eigen twist

het onder-onsje

in de keuken

samen nog een

bakkie thee en

wat overgebleven lekkers

mee voor tante A. die

er niet bij kon zijn

zodat ze weet dat

er nog steeds wel

aan haar gedacht wordt

bij het uitzwaaien

het diep-gevoelde

genoegen dat

we het zo goed hebben

in al ons verschillend

mogen

zijn.